Rugklachten kunnen op verschillende manieren tot uiting komen, zoals bijvoorbeeld de plek waar pijn voelbaar is of de pijn alleen bij bewegen optreedt of ook in rust etc.

Onderzoek naar bewegingsbeperkingen omvat het gehele bewegingssysteem en niet alleen de locatie waar de klacht voelbaar is. Door de bewegelijkheid stap voor stap te herstellen krijgt het bewegingssysteem weer meer ruimte voor bewegingscoördinatie die ook de gewrichten van de wervelkolom ontlasten.

Zoals voorbeeld 2 laat zien zijn na tientallen jaren lage rugklachten verdwenen door met het hele bewegingssysteem te werken. Vooral de verbetering van de bewegelijkheid van de nek- en halsregio heeft tot een afname van de klachten geleid.

Wanneer er al sprake is van artrose in gewrichten dan is het toch mogelijk de dynamiek van de beweging te veranderen. Een verbetering van de beweeglijkheid zorgt ervoor dat de drukkrachten weer beter in spankrachten omgezet kunnen worden waardoor het gewricht ontlast wordt. De klachten kunnen aanzienlijk verminderen waardoor iemand veel beter in het dagelijkse leven kan functioneren. Het slijtageproces wordt afgeremd tot gestopt.

De scoliosevorming is het resultaat van een ontwikkelingsproces dat niet naar behoren verlopen is. De vorm van scoliose die tijdens de groei ontstaat, de zogenaamde idiopathische scoliose, komt voort uit een combinatie van factoren. De wisselwerking tussen onder andere beperking van de beweeglijkheid op één of meerdere plaatsen, snelheid van groei, bewegingsgedrag en bewegingsvariatie bepaalt of het tot de vorming van een scoliose komt of niet.   

Omdat vormen die uit processen ontstaan kunnen veranderen kan ook de scoliotische vervorming van de wervelkolom verandert worden. Door stap voor stap de bewegingsbeperkingen op te lossen waarbij de normale ontwikkeling en het proces van scolioseontwikkeling als leidraad dienen ontstaan nieuwe bewegingsmogelijkheden. Het bewegingssysteem krijgt de mogelijkheid zich anders te organiseren. De vorm van de wervelkolom verandert. Dat veranderingsproces kan op elke leeftijd op gang gezet worden. Voorwaarde hiervoor is dat de wervelkolom niet operatief gefixeerd is.

De krachten die bij een ongeluk op een lichaam inwerken laten sporen achter. Niet alleen de meteen zichtbare zoals wonden en breuken of voelbaar als pijn.

Door na het hele bewegingssysteem te kijken en ermee te werken worden deze sporen zichtbaar en kunnen stap voor stap weg gewerkt worden.

Als advanced student van Somatic Experiencing kan ik ook het trauma aspect signaleren en ermee werken wanneer dit nodig is.

Kinderen in de groeifase zijn gevoeliger voor de uitwerkingen van bewegingsbeperkingen. Het groeiproces zelf kan de beperkingen versterken en vergroten. Dit kan verstorend werken op het ontwikkelingsproces.
Daarom is het zeer zinvol alert te zijn op uitwerkingen van valpartijen en ongelukken. Tekenen van beperkingen zijn bijvoorbeeld asymmetrie in bewegen en/of in de vorm van het lichaam. Door aan de beperkingen te werken is het vaak mogelijk deze vrij snel op te lossen en daarmee de verstorende uitwerking weg te nemen.

Het bewegingsmodel Dynamisch Bewegen® kan bij aangeboren en niet aangeboren hersenletsel toegepast worden. De bewegingsmogelijkheden als volwassene worden beïnvloed door de kwaliteit van de senso-motorische ontwikkeling als kind. Door de invloed van de ontogenetische ontwikkeling en de functie van de archaïsche reacties in de beschrijving van de motorische ontwikkeling mee te nemen, is het mogelijk het ontstaan van de zogenaamde pathologische patronen en van de idiopathische scoliose te verklaren.
Door te onderkennen hoe de deformiteiten ontstaan is het mogelijk ook bij kinderen en volwassenen met een ernstig meervoudig handicap de mate waarin de deformiteiten zich ontwikkelen te beïnvloeden, en zo meer ruimte voor de senso-motorische ontwikkeling en behoud van vaardigheden te creëren. Met dezelfde investering aan tijd en hulpmiddelen zijn door deze benaderingswijze op korte en lange termijn betere therapieresultaten te bereiken.